Hag: Vojislav Šešelj je slobodan čovjek

HAG – Lider SRS Vojislav Šešelj oslobođen po svim tačkama optužnice. Vijeće je saopštilo da Šešelj nije kriv za progon, ubistvo, mučenje, deportaciju, pustošenje i razaranje gradova, razaranje religioznih objekata, pljačku javne i porivatne imovine . “Vojislav Šešelj nije kriv”, saopštilo je Vijeće.
“Iz dole navedenih razloga, Vijeće pod tačkom 1. zločin protiv čovječnosti proglašava da Vojislav Šešelj nije kriv, pod tačkom 4. ubistvo nije kriv, tačka 8. mučenje nije kriv, tačka 9. okrutno postupanje nije kriv, 10. deportacija nije kriv, 11. nehumana djela nije kriv, 12. bezobzirno razaranje gradova, naselja, sela i pustošenje nije kriv, 13. oštećenje vjerskih i obrazovnih objekata nije kriv, 14. pljačkanje javne ili privatne imovine nije kriv”, naveo je Antoaneti. Nalog tužilaštva o hapšenju postaje bespredmetno i Šešelj je slobodan čovjek, zaključak je suda.

11.35 – Euforija u prostorijama SRS U prostorijama Srpske radikalne stranke vlada prava euforija nakon što je oslobađajuće presude Vojislavu Šešelju. 11.30 – Tužilaštvo ima pravo na žalbu Presuda Šešelju je prvostepena i na nju će haško tužilaštvo imati pravo da ulože žalbu. Sudija Žan Klod Antoaneti rekao je da je danaas pročitao sažetak presude, koja ukuopno ima 100 strana, a na kraju izricanja cijela presuda biće podijeljena učesnicima u postupku. 11.21 – Vijeće : Šešelj nije kriv.

11.20 – ŠŠeššelj nije kriv za Hrtkovce, Vukovar… Predsednik Pretresnog vijeća sudija Žan Klod Antoaneti rekao je, čitajući presudu, da većina članova vijeća, uz suprotno mišljenje sudije Flavije Latanci, smatra da tužilaštvo nije podnijelo dovoljno dokaza za svoje tvrdnje iz optužnice koji se tiču protjerivanja Hrvata iz Hrtkovaca. “Motivi u Hrtkovcima bili prije svega lične prirode i potreba da se obezbijedi smeštaj Srbima koji su ostali bez krova na glavi. Iz govora Šešelja ne može da se zaključi da je učestvovao direktno u razmeni kuća, a što je prikazano kao glavno sredstvo za proterivanje Hrvata”, naveo je sudija.

11.18 – Vijeće zaključuje da Tužilaštvo nije dokazalo da postoji veza između Šešešljevih govora i zločina koji su počinjeni.

11.11. Vijeće: Širenje nacoionalističke retorike samo po sebi nije zločin, ali treba ispitati uticaj na dobrovoljce, pa je ispitalo više govora Šešelja.Vijeće je zaključilo da ti govori nisu održani u kontekstu sukoba i cilj im je bio podizanje morala među vojnicima, a ne izvršenje zločina. Nismo mogli zaključiti da je Šešelj pozivanjem Srba da očiste BIH , pozivao na etničko čišćenje, naprotiv dokazi Tužilaštva nisu dovoljni da bude optužen za zločine. 11.10. Vijeće jednoglasno odbacuje optužbe za odgovornost Šešelja za ubistva kao djela zločina protiv čovječnosti Tužilaštvo nije dokazao postojanje udruženog zločinačkog poduhvata. “Nije odgovoran za fizičko počinjavanje progona. Vijeće jednoglasno odbacuje odgovornost za deportaciju, premeštanje, zločina protiv čovječnosti navedenih u optužnici”, saopštilo je Vijeće.

11.08 – “Projekat Velike Srbije političke, a ne kriminalne prirode” Šešelj je vođen strašću o stvaranju Velike Srbije, ali ne postoji povezanost sa regrutovanjem i slanjem doborovoljaca radi činjenja zločina, već samo radi podrške ratnim naporima, objasnio je predsedavajući. “Projekat Velike Srbije koji zagovara Šešelj je političke, a ne kriminalne prirode. Kontekst rata daje solidno opravdanje korišćenju doborovoljaca u zaštiti srpskog naroda. Šešelj im nije bio hijerarhijski nadređen”, naveo je Antoaneti.

11.07 – Vijeće:Ima dovoljno dokaza da se odbaci navod o zločinačkom poduhvatu.

11.04 – Vijeće: Slanje dobrovoljaca pod kontrolaom Šešelja ne predstavlja nezakonitu djelatnost, naproitiv pravila rata mu daju tu mogućnost.

11.00 – Vijeće: Nije kriv za ubistva, orkutna postupanja, mučenja, pljačke… Vijeće ocjenjuje da tužilac nije predočio dovoljno dokaza da bi se utvrdilo da je Šešelj kriv za ubistvo u Crnoj Reki, okrutno postupanje na Ovčari, okrutno postupanje u skladištu Velepromet, mučenje u kasarni i Vugošću, u opštini Nevesinje, ubistvo civila oko Sarajeva, pljačke imanja kod Vukovara. “Nije kriv za pustošenje sela i gradova”, saopštilo je Vijeće. 10.59 – Vijeće u pristupu Tužilaštva vidi nedosljednost. Tumačenje Tužilaštva iskrivljuje i zamagljuje pojedine događaje

10.55 – Vijeće je saopštilo da Šešelj nije kriv za zločine protiv čovječnosti. “Ne postoje bitni pravni elementi za krivičnu odgovornost za zločine protiv čovječnosti”, saopštilo je Vijeće. Kada je riječ o dijelu optužnice koji se tiče zločina protiv čovječnosti, tužilaštvo nije dokazalo sumnje da su na teritoriji opština Vukovar, Zvornik, Sarajevo, Mostar i Nevesinje meta bili civili, rekao je Antoaneti. “Dokazi pokazuju da je postojao oružani sukob koji je obuhvatao civilne elemente, ali ne i da su civili bili masovno na meti, iako nisu učestvovali u borbama. Tužilac nije uvjerio sud da je postojala veza između sukoba u Hrvatskoj i BiH niti da su postojali masovni napadi na civilno stanovništvo. Stoga Tužilaštvo ne bi smjelo da zahteva direktnu krivičnu odgovornost Šešelja za zločine protiv čovječnosti. Kada je riječ o ratnim zločinima, tužilac nije predočio dovoljno dokaza za ubistvo nesrpskih zatočenika, mučenje i okrutno postupanje na području Crne Reke i Zvornika, bezobzirno razaranje i rušenje gradova, sela, domova, ni religijskih i obrazovnih ustanova, naveo je Antoaneti.

10. 52 – Vijeće smatra da je bio sukob u Hrvatskoj i BiH u periodu na koji se odnosi optužnica, ali je ocijenilo da tužilac nije predočio dovoljno dokaza za većinu krivičnih djela koja se stavljaju Šešešelju na treret u Hrvatskoj i BiH. Članovi vijeća ocjenjuju da tužilac nije predočio dovoljno dokaza za ubistvo nesrpskih civila na području Sarajeva, Zvornika i Vukovara kao i razaranja njihove imovine.

10.47 – Dokazi ne pokazuju da se radi o masonim napadima na hrvatske civile, nego da se radi o pojedninačnim slučajevima zločina. Ne navodi se nigdje da je Šešelj ditrektno učestvovao u preseljenju protjerivanju Hrvata iz Hrtkovaca i nema direktne odgovornosti Šešelja, nego indirektna odgovornost i ne postoje elementi za krivičnu odgovornost .

10.43 – Većina članova vijeća zaključuje da Tužilaštvo nije dokazalo da je nesrpsko civilno stanovništvio bilo napadano u Vukovaru, Zvorniku… u toku perioda na koji se odnosi optužnica. Tužilac nije jasno dokazao da su civili bili masovno na meti, tužilac iznosi okvirne tvrdnje koje nisu potkrijepljene dokazima. Autobusi nisu bili u cilju iseljenjea civila nego kao dio humanitarnih konvoja. Vijeće uočava manjak dokaza koji bi povezali zločine i Šešelja. 10.38 – Vijeću su predočeni dokazi da su na mjestima gdje su počinjeni zločini bili dobrovoljci Odred Dušan silni, Crvene beretke, Žute ose, Jedinca Vasilija Vidiovića, Srpska garda SPO, … Pored toga Vijeće je razmotrilo ulogu Šešešelja i zaključilo da nekma dovoljno dokaza da je Šešelj bio povezan sa pojednim paravojnim grupama i zaključuje da nema dokaza o hijerarhijskoj vezi Šešešelja i jednice srpske garde.

10.35 – Vijeće je konstatovalo da se regrutovanje dobrovoljaca vršilo u Štabu SRS u Beogradu, ali i u BIH i Hrvatskoj. Pripadnost SRS nije bio kriterijum za regrutovanje dobrovoljaca jer je bilo pojedinaca koji nisu bili vezani ni za jednu stranku.Ako je Šešelj imao moralni integritet nad dobrovoljcima u stranci nije imao uticaj na dobrovoljce kada su bili na ratištima. Pripadnici redovnij jedinica i dobrovoljci su bili podređeni istoj vojnoj hijerharhiji i u skaldu s tim nije imao vezu sa dobrovoljcima od momenta kadfa su ukljuceni u redovne jedinice JNA.

10.32 – Vijeće je prešlo na objašnjavanja konteksta u kojima su se zločini dogodili, pa je opširno govorilo o biografiji Vojislava Šešelja, osnivanju stranaka i ideologiji koju je zastupao. Posebno su obratili pažnju na ustrojstvo SRS, unutarstranačku strukturu i slično.

10.30 – Vijeće je saopštilo da je detaljno istraživalo ko su bili “Šešeljevci” kako ih ne bi brkali sa “četnicima”. “Analiza dokaza pokazala je da su se “Šešeljevci” mogli identifikovati po fizičkom izgledu i odeći, ali da to nije bilo odlučujuće. Veće je pažljivo identifikovalo pojedince povezane sa SRS, umesto da sve “četnike” poveže sa Šešeljem”, saopštilo je Veće.

10.25 – Većina članova Vijeća izražava žaljenje što je Tužilaštvo imalo minimačlistički pristup i što je to narušilo princip odbrane Šešelja, pa je Vijeće bilo prisiljeno da slijedi put koji je utrlo Tužilaštvo i umjesto da se na kraju suđenja utvrdi kako je tužilaštvo ispunilo svoj zadatak, Vijeće je imalo poteškoće da rasplete neuravnotežene zaključke Tužilaštva. Većina članova vijeća saglasna je da postoji izvjesna nepreciznost u tvrdnjama tužioca. “On pravi razliku između krivičnih dijela koje je optuženi fizički počinio i drugih koja su počinjena u okviru zločinačkih poduhvata. Takav početak ubrzo je poremećen, pa je Šešelj postao vođa zločinačkih poduhvata u svim krivičnim djelima. Stiče se utisak da navodni cilj tog zločinačkog pooduhvata varira u zavisnosti od teksta”, objasnio je Antoaneti. Tužilaštvo je već upozoreno zbog prakse “guranja svega u isti koš”, podsjetio je on. “Time je narušen postupak i kompromitovala efikasnost odbrane Vojislava Šešelja”, naveo je predsjedavajući Vijeća.

10.18 – Većina članova Vijeća je došla do konstatacija da Tužilaštvo pravi razliku između krivičnih dijela koje je počinio Šešelj i djela koja su počinjena u okviru zločinačkog poduhvata, ali nije dosljedno do kraja, pa se stiče utisak da je Šešelj po svim tačkama optužen za zločinački poduhvat. Tužilac nedosljedno koristi riječi nasilje i zločin.

10.15 – Tužilaštvo tvrdi da je Šešelj učestvovao u udruženom zločinačkom poduhvatu sa Slobodanom Miloševićem, vojnim i paravojnim snagama, “četnicima” i “šešeljevcima”. “Glavna uloga Vojislava Šešelja bila je rasparivanja mržnje i regrutovanje dobrovoljaca koji su slati na teren, pa integrisani u srpske snage, koje su djelovale u BiH i Hrvatskoj”, saopštilo je Vijeće. Šešelj je tokom svoje odbrane tvrdio da je postojalo više grupa dobrovoljaca, od kojih su neke bile kriminalne i nisu imale veze s njim. Šešelj je sebe i Srbe prikazao kao žrtve agresije Hrvata i Muslimana, a tvrdi i da su i jedni drugi pokrenuli proitiv ustavno otcepljenje iz SFRJ. “Organizovanje dobrovoljaca bilo je legitimna odbrana Srba, koji su bili ozbilno ugroženi”, kaže Vijeće. Vijeće je saopštilo da se Šešelj pozvao na presude Mrkšiću i Karadžiću i da se oslobađajuće presude u tim slučajevima mogu primijeniti i na njega.

10.12 – Šešelj brani i prihvata svoju ideologiju i nije osporio u potpunosti tačke optužnice, ali osporava opseg i motivaciju i navodi da on i njegovi ljudi nisu bili umiješani u izvršenje zločina. Šešelj tvrdi da titula vojvode koju je dodijelio nekim dobrovoljcima nije vojna i da se radi uglavnom o mješatnima koji su bili dobrovoljci. Vijeće je saopštilo da je Šešelj tvrdio da njegovi dobrovoljci nisu bili pod njegovom kontrolom, već pod kontrolom JNA i VRS, koji su imali svoju komandu. Šešelj je tokom suđenja tvrdio da ratni štab nije imao vojnu strukturu, bez obzira na prizvuk, kao i da tituala vojvode nije vojna titula. “Neki od dobrovoljaca bili su mještani, i već su bili u zoni sukoba, nije ih on tamo slao”, saopštilo je Vijeće.

10.11 – Optužnica sadrži 9 tačaka, tri se odnose na progon ,deportaciju i nehumana djela , a šest tačaka na ubistvo, mučenje, bezobzirno razaranje sela, hotimično uništavanje objekiata religiji, i pljačka javne i privatne imovine. Po svim tačkama optužnice Šešelj se izjasnio da nije kriv i naveo da se protiv njega vodi politički i pristrasan postupak. Šešelj se branio se sam, bez pomoći branioca. Nije pozivao svjedoke niti predočavao dokaze o svojoj odbrani, nakon izlaganja tužioca, podsjetio je predsedavajući. Tvrdio je da ni on ni njegovi dobrovoljci nisu činili ono što im se stavlja na teret, kao i da dobrovoljci uopšte nisu bili pod njegovom komandom”, istakao je Antoaneti.

10.10 -Šešelj nije bio vojni zapovjednik, međutim pripisuje mu velika ovlašćenja , uključujući i vojne zone koje je on posjećivao

10.08 – “Zaključci vijeća ne nastoje da definitivno utvrde sve događaje ili popišu istorijat sukoba. Uloga Vijeća ograničena je na davanje pravne odluke, a presuda je rezultat onoga što je utvrđeno na osnovu iznijetih dokaza, kojih je bilo oko 1.400, dok je svjedoka bilo ukupno 99. Presuda broji nešto više od 100 strana uz 2 priloga i mišljenja sudija”, naveo je predsedavajući.

10.06 – presuda na 100 stranica , jedan sudija imao suzdržano mišljenje

10.03 – Čitanje sažetka presude i potvrda da Šešelj nije obavezan da prisustvuje izricanju presude

10.00 – predsjedavajući sudija je prestavio pretresno vijeće i sudije koje će izreći danas presudu Haški tribunal počeo je sa izricanjem prvostepene presudu Vojislavu Šešelju, bez njegovog prisustva. Tribunal je saopštio da će presuda biti izrečenprkos odsustvu optuženog zato što on odbija da bude prisutan i što, kako navode, srpske vlasti ne primjenjuju adekvatna sredstva da ga na to primoraju Očekuje se da će na kraju izricanja predsedavajući Žan-Kolod Antoneti saopštiti da li Šešelj ostaje na privremenoj slobodi u Beogradu, ili se zahtijeva njegov povratak u Sheveningen. Lider radikala izjavio je da presuda neće uticati na Srbiju i da će se on, u podne, javnosti obratiti na redovnoj konferenciji za novinare Srpske radikalne stranke. Šešelj je rekao juče da neće gledati prenos saopštavanja presude iz sudnice u Ševeningenu niti ima vremena da se bavi time. Na suđenju lideru SRS 2012. godine, tužioci su tvrdili da su dokazali krivicu po svih devet tačaka optužnice za zločine nad Hrvatima i Muslimanima u Hrvatskoj, Vojvodini i BiH. Tužioci su zatražili da vođa radikala bude osuđen na 28 godina zatvora, a Šešelj je zahtijevao da bude oslobođen.

Izvor: Nezavisne novine